Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

chrząstka tarczowa

Język: polski
Geneza: kalka łac. cartilago thyroidea
Dział: Fonetyka (współcześnie)

Cytaty

Narządy mowne. Tchawica. Krtań. Wiązadła głosowe. Szpara głosowa. Chrząstka tarczowa, chrząstka obrączkowa, chrząstki nalewkowe. Nagłośnia. Nasada: jama ustna, jama gardłowa, jama nosowa. Podniebienie miękkie, języczek. Podniebienie twarde. Dziąsła (wypukłość nad zębami). Zęby. Szczęki. Język. Wargi.

Dgania wiązadeł głosowych, właściwe wszystkim głoskom dźwięcznym, można łatwo wyczuć, kładąc końce palców na zewnętrzną, dość wydatną, szczególnie u mężczyzn, chrząstkę tarczową krtani, tak zwane w języku powszedhnim jabłko Adama.

Chrząstka nalewkowa, obrączkowa, tarczowa, p. narządy mowne.

Narządy mowne: ★płuca, ★tchawica i jej górna część, t.j. ★krtań, utworzona z ★chrząstki tarczowej (cartilago thyroidea) od przodu, ★obrączkowej (pierścieniowej, cartil. cricoidea) od tyłu, na której umieszczone są ★chrząstki nalewkowe (cart. arytaenoideae) ruchome, przytrzymujące ★wiązadła (struny) głosowe. Te tworzą ★szparę głosową, (głośnię, glottis).

W krtani znajdują się dwa elastyczne mięśnie [...], tzw. wiązadła głosowe. Bokami są one przymocowane za pomocą błonek do ścian krtani, a przednim końcem do chrząstki tarczowej [...]; tylny koniec każego wiązadła umocowany jest na chrząstce nalewkowej.