Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

figura prosta

Język: polski
Dział: Morfologia (współcześnie)
  • II. Początki polskiej terminologii gramatycznej. Od Odrodzenia do czasów saskich: Kor/1961
  • O etymologii: Mal/1700

Cytaty

Figurá po Fr. la figure, bierze sie tu zá tęn przymiot, przes który sie poznáje, czyli słowo jest skłádáné czyli nieskłádáné. á jest trojáka pierwsza sie zowie prosta, po Fr. la figure simple, kiedy słowo jest nieskłádáné. náp. tendre rosciągáć.

Przeprowadzona jej krytyka w stosunku do Duchênebillota budzi ciekawość, jak wyglądała ona u samego Malickiego, bo każe się spodziewać u niego i pod tym względem szeregu zmian.

Terminologia. Litera vocalis — wokala [...].

Figura simplex — figura prosta, composita — składana; thema — tema (s. 106), terminatio — zakończenie (s. 15), comparatio — (przy)stosowanie: gradus positivus — pozytyw, comparativus — komparatyw, superlativus — superlatyw, stopień najwyższy (s. 81), intensus — pokładający barzo napięty (s. 82).