słowo recyprokowane

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Mal/1700
• Dąb/1759
• Kor/1961

Ile rázy sie záś w Polskich recyprokowánych impersonálnych, trzeciej osoby kładzie imię, tosz sie i w Fráncuskim czyni, przydając záimek il [...]. náp. [...] il s'y entend un grand bruit. słyszy sie tám álbo słycháć tám wielki szum.

Są w Fráncuskim niektóré Recyproká, choć w Polskim nie są tákié [...]. náp. leżeć se coucher. Z tego tedy coucher, i z inszych recyprokówánych żadęn sie czás nie kładzie bez terminów recyprokowánia.

Asseoir siedzieć [...]. Czás obecny j'assieds [...]. Może sie go téż záżyć recyprokówánégo.

Z tego tedy coucher, i z inszych [słów] Recyprokowanych żaden się czas nie kładzie bez terminow Recyprokowania. Możemy też i w Polszczyźnie mowić, ja sobie leżę, ty sobie leżysz etc. ále też wolno opuściwszy pronomina mowić: leżę, leżysz [...].

Przeprowadzona jej krytyka w stosunku do Duchênebillota budzi ciekawość, jak wyglądała ona u samego Malickiego, bo każe się spodziewać u niego i pod tym względem szeregu zmian.

Terminologia. Litera vocalis — wokala [...].

Coniugatio — koniugacyja, nachylanie: genus activum — rodzaj (s. 15) czyniący, verbum reciprocum — recyprokum, słowo recyprokowane (s. 152), słowo w siebie samo odwrócone (s. 104), verbum passivum — słowo cierpiące, passyw (s. 137).