digamma

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Mał/1863
• Malin/1869
• Mał/1879

Jeżeli się zaś ma zacząć słowo jakie (czystosłowiańskie) [...] od a, e, ε, ê, ь, ą albo ę, to się kładzie przed temi samogłoskami przygłos w postaci spółgłoski j, w, albo h [...]. Przypomina to wszystko zasadę aspirowania samogłosek w języku greckim za pomocą spiritus lenis, asper, albo tak zwanej digammy.

[…] Poniewáż język nasz, jakeśmy to dopiéro widzieli, tak polubił zamiást nádechu kłaść w násłowiu násuwki j, v, odpowiednie aeolskiéj digammie, przeto nie może nám być dziwno, jeżeli w nim nie napotykámy na násuwki samogłoskowe […].

Potęgowała się zaś wstawka ta albo na a͡u albo na u͡a to a͡u przechodziło potém częstokroć w ô; u͡a zaś albo na va się konsonantyzowało (w grec. a z tak zw. digammą) albo też z owego u͡a to u jako tu „diftongowe" odpadało z wyrazu, zostawiając w takim razie po sobie samo tylko a.