terminów gramatycznych online
spiritus
Cytaty
[…] W zupełnym zaś braku poprzedzającéj spółgłoski odbywá się rzeczony opór spádkiem pokrywki krtáni czyli języczka na otwór dycháwki czyli krtáni. Tego ruchu języczka dostrzegli Semici, piérwsi układacze głoskowego pisma, i oznaczyli go piérwszą głoską fenickiego alfabetu , którą nazwáno po hebrajsku alef [...], Aristofanes, urządziciel dzisiejszéj pisowni greckiéj, nazwáł go niekoniecznie stósownie tchnieniem, [...] spiritus, co my nazywámy, zdaje się daleko stósowniéj, niż jest grecká i łacińská názwa, nádechem [...].
§. 58. Samogłoska położona na samym początku słowa przybiera w polskim języku w pewnych razach przydech, w innych znowu go nie przybiera. PRZYDECHEM (przygłosem, spiritus) nazywamy jednę z tych trzech spółgłosek: h, j, w - jeżeli takowa towarzyszy samogłosce położonej na początku wyrazu nie z innych przyczyn. jak tylko dla ułatwienia wymowy; np. w Hanna, jadło, wątroba - zamiast Anna, adło, ątroba.