terminów gramatycznych online
zaimek rzeczowny
Cytaty
Zaimki osobiste ja, ty, siebie (skrócone się), kto, co, nikt, nic, niekto, ponieważ się zgadzają w tém z rzeczownikami, iż się przez rodzaje nie odmieniają, nazywają się zaimkami rzeczownemi.
Drugi przypadek stoi [...]. 4) zaimki rzeczowne co i nic mają po sobie 2gi przypadek, np. słyszałem co nowego [...].
Zaimek (Str. 6.) zastępuje miejsce rzeczownika lub przymiotnika, i jest albo rzeczowny albo przymiotny.
4.Zaimki rzeczowne: co, i nic, rządzą przypadkiem 2im np. co nowego słyszałeś? nic dobrego się nie dowiedziałem.
Zaimki rzeczowne są te, które na kształt rzeczowników jedno tylko mają zakończenie i przypadkują się podług własnych wzorów, te są: ja, ty, siebie, nikt, kto, co, nic i t. d.
Zaimki dzielą się na rzeczowne i przymiotne. Rzeczownemi są te, które zastępują miejsce rzeczowników czyli istotników, a w zdaniu są podmiotem, lub dopełnieniem […]. Przymiotnemi są te, które określają istotniki, albo téż razem i określają je i zastępują, a odmieniają się jak przymiotniki, w zdaniu zaś są określeniem; lecz gdy są użyte bez istotnika mogą być podmiotem lub dopełnieniem [...].
Zaimki, które jak przymiotniki, odmieniają się przez rodzaje, zowią się przymiotnemi: mój-a-e, ten-a-o, nasz-a-e, ów-a-o; te zaś, które jak rzeczowniki, nie odmieniają się przez rodzaje, zowią się rzeczownemi: ja, my, ty, wy, się, siebie.
Zaimek. Zaimki rzeczowne, przymiotne i przysłowne. Zaimki odpowiednikowe. Zaimki osobowe, zwrotne, dzierżawcze, wskazujące, względne, pytające i nieokreślone.
Zaimki. Zostały przydzielone po części do rzeczowników, przymiotników i przysłówków. (Szober). Odpowiednio do tego rozróżniamy zaimki: 1. rzeczowne (ja, ty, on, ten, coś, nic...), 2. przymiotne (taki, owaki, jaki? jakiś...), 3. przysłowne (zob. przysłówki zaimkowe).
Rzeczowne, p. zaimki.
★Zaimki (pronomina) - wyrazy zastępujące imiona i przysłówki: A. ★Rzeczowne, np. ja, ★przymiotne, np. taki, ★przysłowne, np. tak.
Zaimek rzeczowny. Wśród wyrazów nazywających przedmioty znajdujemy także zaimki, które jak rzeczowniki odpowiadają na pytania kto? co?, ale mają mniej ograniczone, ogólniejsze znaczenie. Występują zastępczo zamiast dokładniejszej nazwy osoby lub rzeczy, wyrażonej rzeczownikiem. Stąd też ich miano: zaimek, łaciński pro-nomen.