terminów gramatycznych online
rzeczownik przyswojony
Język: polski
- Dodatek. Projekt ortografii polskiej w podręcznikach szkolnych: Uchw.AU/1891
- Fleksja czyli nauka o odmianach: Kr/1897
- Fleksja czyli nauka o odmianach, albo odmiennia: Kr/1917
- Nauka o słowach i ich odmianach: Łaz/1861
- Skłanianie rzeczowników: Malin/1869
Cytaty
[…] Rzeczowniki przyswojone, na ans zakończone, używają się błędnie z końcówką e; któréj się nigdy po twardéj spółgłosce nie dodaje, np. kwadranse, finanse.
[…] S tego co się wykázało w powyższym paragrafie nie wypływá bynájmniéj, ażeby rzeczowniki przyswojone naszemu językowi z greczyzny lub łaciny przybierały zawsze tę samę odpowiednią końcówkę rodzajową […].
Zakończenie a — y. I. a) Przyswojone rzeczow. z łacińskiego i greckiego, tam nijakie a u nas męskie, mają w 1. przyp. l. m. — a (na 1. miejscu) obok — y.
Rzeczowniki przyswojone z łaciny (na -ānus, - īnus), jak: kasztelan, kapelan, zakrystjan, oraz nazw y zakonników: dominikan, franciszkan, bazyljan, augustjan, paulin, bernardyn, kapucyn, miały dawniej wyłącznie formy mianowmika licz. mn. zakończone na i, to jest: kasztelani, kapelani, zakrystjani.
Rzeczowniki zarówno swojskie jak i przyswojone z łaciny z przyrostkiem w mianowniku liczby pojedynczej -anin, np. ziemianin, włościanin, dworzanin, mieszczanin, Kaliszanin, Krakowianin [...], mają deklinację liczby pojedynczej prawidłową [...].