Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

aoristus

Język: łaciński
Dział: Fleksja (współcześnie)

Cytaty

Aoristus a praeterito dupliciter formatur. Nam quando praeteritum in lem purum desinit, mittat illud in aoristo in -wʃʒy, ut miłowałem/miłowawʃʒy. Quando enim in łem purum, tunc vertit illud in ʃʒy.

W staréj greczyznie znajdujemy następujące formy czasu przeszłego: 1. Niedokonany (imperfectum). 2. Dokonany okréślny (perfectum). 3. Dokonany nieokréślny (aoristus). 4. Zaprzeszły (plusquamperfectum).

Niektórzy używają systemu mieszanego: jedne pojęcia nazywają terminami spolszczonymi, inne obcymi, używając ich in сrudo. Oto np. w ostatnich wydawnictwach krakowskich spotykamy się z taką nomenklaturą: [...] „Verbum substantivum”. „Praesens tematu”. „Aorystus” (!).[...] Czemu nie piszą np. attributa, kiedy piszą masculina? Czemu nie piszą np. declinatii substantivialnej, praesens thematu, aoristus.

Czas (tempus) forma czasownika, wyrażająca stosunek chwili czynności do chwili mówienia lub do chwili innej czynności. Ze względu na stosunek czynności do chwili mówienia rozróżniamy czas: ★teraźniejszy (praesens); ★przeszły (praeteritum): a) niedokonany (imperfectum), b) dokonany (perfectum), c) nieokreślony (aoristus), d) ★zaprzeszły (plusquamperfectum).