wyjątek

Filtr: 5 dzieł

• Wszystkie dzieła
• Ant/1788
• Szum/1809
• Rew/1845
• Desz/1846
• Ryk/1850
• Kurh/1852
• Szt/1854
• Kam/1870
• Jes/1886
• Łoś/1918
• ZwO/1924

Podając té prawidła nie zapewniam o ich nieomyłności: w każdym języku Prawidła mają swe wyjątki.

Wyjątek, excerptum.

W przedostatniéj zgłosce, ó kréskuje się przed temiż samemi spółgłoskami, co i w ostatniéj, gdy po nich następują zakończenia wyrazów pochodnych ka, ko, np. mrówka, słówko, szkółka [...] Podobnież kréskuje się w wyrazach zakończonych na ek, np. przysłówek, podnóżek, ogródek, ołówek, ogórek, wózek, i t p. lecz nie bez wyjątku, do którego należą: dworek, worek, kolek, stołek, miodek.

Wyjątek. Żeńskie są: moc, niemoc, noc, północ, pomoc, przemoc.

Wyjątkiem w téj zasadzie są dwa zaimki nie i co, które po słowach przeczących często w 4-ym przypadku się kładą, np. Nic, nic, nawet nadziei nie dostrzegło oko, Baliński.