przydech ostry

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Trz/1865
• Malin/1869

§. 107. 7. Siódemkę wyrażamy źródłosłowem siedm, starosł. sedmì zam. set-mi (d zam. t dla następującego m) zam. sept-mi. Porównajmy sanskr. saptan, zend. haptan (h zdaje się być pierwotniejszém niż sanskr. s), armeń. evt'n z utratą początkowego s), grec. έπτά (przydech ostry w miejsce s i ubytek końcowego ń), łać. septem (m zam. n weszło niezawodnie z liczebnika porządkowego septi-mus), starocel. secht zam. sept, goc. sibun, litew. sept-ini i sept-ynja.

Zaimek ten znajduje się we wszystkich językach: sanskr. sa, sâ, ta-t (ten , ta, to), reszta form ma przyrostek -t podobnie jak rodzaj nijaki; zend. ho, hâ, ta-d (ten, ta, to), reszta form, o ile się używa, ma przyrostek -t; grec. ὁ; ἡ (ἁ), τό (w rodz. męs. i żeń. zastępuje przydech ostry piérwotne t, tak samo w liczb. mn.).

Jeżeli Grecy przyjęli zamiast dhi końcówkę thi […], to jest rzecz nader prostá, gdyż greczyzna nie ciérpi w środku wyrazów pomiędzy dwiema samogłoskami spółgłoski h czyli przydechu ostrego (spitus asper).