terminów gramatycznych online
nazywać
Język: polski
- Część I (wstępna): Jes/1886
- Słownik: Kn/1621
- Słownik, tom II. część I. (M-O): L/1807–1814
- Słownik, tom IV (L-Nić): Dor/1958–1969
Cytaty
Názywam kogo jáko, zowię czym, przézywam, Appello aliquem sapientem: appello aliquem procuratoris nomine Cic. ἀποκαλέω τινὰ Σοφὸν [apokaléō tinà sophòn]. Appellĭto Macrob. Ludos Compitalia appellitaverunt. | Nuncŭpo Cic. nomine Dei aliquem nuncupare. [...] | Cognōmĭno Plin. Suario cognominabatur propter similitudinem suarii negotiatoris. | Nōmĭno rem proprio vocabulo: Cic. | Nōmĭnĭto Lucret. motum quem sensum nominitamus. ὀνομάζω [onomádzō], ἐπονομάζω [eponomádzō], κατονομάζω [katonomádzō].
NAZWAĆ, [...]; NAZYWAĆ ndk. [...]; imię lub nazwisko nadawać, mianować [...].
Jakżeż nazywamy w zdaniu tę rzecz lub osobę, o której mówimy lub myślimy?
Nazywać p. nazwać. Nazywać się 1. p. nazwać. 2. «nosić nazwę, być określanym jakąś nazwą, mianem, terminem»: [...] Zobaczyli, że ta ulica nazywa się Owocowa. DĄBR. M. Noce II, 201. [...] 3. «mieć, nosić jakie imię, nazwisko; mieć na imię»: Nazywała się Radzichowska po mężu, ale mówiono o niej po prostu Teresa. RUDN. A. Morze 14. Jak się pani nazywa z męża i z domu? PERZ. Raz. 37 [jakie ma pani nazwisko jako mężatka, jakie panieńskie?]. Każdy góral nazywa się potrójnie albo i poczwórnie: wołają go Jaś, pisze się Krzeptowski, mówi się Sabała, a poza tym jest jeszcze to wielkie wspólne nazwisko Gąsienica. WITKIEW. S. Utwory 36. Nazwisko Maczug jest przybrane dla celów konspiracyjnych. Rzeczywiście nazywam się inaczej... ŚWIĘT. A. Dryg. 44. Nazywał się Paweł Zaklika Wolski. KACZK. Olbracht. III, 41. Żona moja powiła [...] syna, który nazywa się Władysław. MlCK. Listy II, 199. // L.