terminów gramatycznych online
interiekcja
Geneza: łac. interiectio 'wykrzyknik'
Cytaty
Przysłowia pobudzánia [...]. Courage, nuż tedy. Mogą sie téż té názwáć Interiekcjámi.
P. Co się znaczy przez Wrzucenie czyli Interjekcyą? O. Słowo nieodmieniające się, ktorego w dyskurs wrzuceniem wyraża się jakie umysłu wzruszenie, jako: wesołość, smutek, lękanie się, pobudzanie, ettc:.
Do wyrażenia wesołości służą następujące Interjekcye: cha, cha, cha; hej, hoj, choc, vivat, vivat. Do smutku i żalu: à, ach, och! Do lękania się: àch! och jużci po mnie! Do pobudzania: nuż, nuże, dalejże. Do pokazania obrzydliwości: fi, pfe! Do podziwienia: à, o! och! Do wołania: hej, słysz! Do karczenia: ej, ejże! Do odganiania ludzi: wara!, precz ztąd! Do wypędzania ptactwa: si, si, sio. Do narzekania: biada! biadaż! niestetyż. Do przykazowania milczenia: cyt, ciszy.
P. Czy dodają się jakie kazusy Interjekcyom?
Te ostatnie cztery części mowy: Prepozycya, Adverbium, Koniunkcya i Interiekcya tym się rożnią od pierwszych czterech, że tamte albo się deklinują, albo koniugują: à te ani się deklinują ani koniugują.
Mowa dzieli się na ośm części. I. Imie, po Łacinie Nomen, jest nazwisko jakiej rzeczy, np: Niebo. II. Zaimek, Pronomen [...] III. Słowo, Verbum [...] IV. Uczestnictwo, Participium [...] V. Przysłowie, Adverbium [...] VI. Łączenie, Conjunctio, co łączy słowa z słowami lub sens z sensem, np: chociaż, przecie, bowiem, ale. VII. Przekładanie, Praepositio, jest słowko samo nic nieznaczące, tylko w ten czas, gdy przed inszemi słowami będzie położone, jako: z, do, przydane słowom: z domu, do Kościoła. VIII. Interjekcya, Interjectio, ktora wyraża jakie umysłu wzruszenie, np: wesołość, smutek, narzekanie, etc. jako: cha, cha, cha, ach, niestetyż, biada!.
O Interjekcyi. Interjekcye są słowa nieodmieniające się, ktorych wrzuceniem w dyskurs wyraża się jaki afekt czyli wzruszenie umysłu, np: wesołość, smutek, bojaźń etc.
Do wyrażenia wesołości służą następujące Interjekcye: Cha, cha, cha; hej, hoj, vivat, vivat. Do smutku i żalu: à, ach! och! Do zachęcania: nuż, nuże, dalejże. Do wyrażenia obrzydliwości! fi, pfe! Do podziwienia: à, o! och! Do wołania: hej, słyszysz! Do grożenia: ej! ejże! Do odganiania ludzi: wara! precz ztąd. Do odpędzania ptastwa: si, si, sio. Do narzekania: biada, biadaż! niestetyż. Do przykazywania milczenia: cyt, ciszy.