Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

interiekcja

Język: polski
Geneza: łac. interiectio 'wykrzyknik'

Cytaty

FORMULAE ADVERBIORUM Praepositionum, Coniunctionum, et Interiectionum, ad Exprimendos Linguae Italicae idiotismos [...] To jest, Wizerunki Przysłowia, Przełożenia, złączánia, Interiekciy, do wyrázęnia Języká Włoskiego, sposobow mowięnia, uprzejmie służące. Formulae intendendi Wizerunek nátężenia. Con tutto potere, lub à più potere ze wszytkiej mocy.

Przysłowia pobudzánia [...]. Courage, nuż tedy. Mogą sie téż té názwáć Interiekcjámi.

P. Co się znaczy przez Wrzucenie czyli Interjekcyą? O. Słowo nieodmieniające się, ktorego w dyskurs wrzuceniem wyraża się jakie umysłu wzruszenie, jako: wesołość, smutek, lękanie się, pobudzanie, ettc:.

Do wyrażenia wesołości służą następujące Interjekcye: cha, cha, cha; hej, hoj, choc, vivat, vivat. Do smutku i żalu: à, ach, och! Do lękania się: àch! och jużci po mnie! Do pobudzania: nuż, nuże, dalejże. Do pokazania obrzydliwości: fi, pfe! Do podziwienia: à, o! och! Do wołania: hej, słysz! Do karczenia: ej, ejże! Do odganiania ludzi: wara!, precz ztąd! Do wypędzania ptactwa: si, si, sio. Do narzekania: biada! biadaż! niestetyż. Do przykazowania milczenia: cyt, ciszy.

P. Czy dodają się jakie kazusy Interjekcyom?

Te ostatnie cztery części mowy: Prepozycya, Adverbium, Koniunkcya i Interiekcya tym się rożnią od pierwszych czterech, że tamte albo się deklinują, albo koniugują: à te ani się deklinują ani koniugują.