Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

koniec wiersza
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: koniec wiérsza
Język: polski
Dział: Ortografia (współcześnie)
  • Część II. Rozdz. 4. Pisownia czyli ortografia polska: Jes/1886
  • Część pierwsza prawideł gramatycznych albo początkowania: Szum/1809
  • Pisownia: Kurh/1852
  • Rozdział VI. O wierszopistwie polskiem i łacińskiem: Kop/1783

Cytaty

Kop/1783, t. I, s. 89 Definicja

Koniec Wiérsza. Nazwany Kadéncją, składém, a nájlepiéj rymém, zawiérá w sobie półtoréj jednakiéj zgłoski, np. nagr-o-da, szk-o-da.

Szum/1809, s. 17

7my Znak, nazywa się Łącznik. Pisze się tak - Oznacza on złączenie syllab na końcu wiersza napisanych z temi, które są w następującym wierszu.

Kurh/1852, s. 155

Gdy cały wyraz na końcu wiersza pomieścić się nie może, wtedy część tylko jego się pisze z dodaniem łącznika (-), reszta zaś przenosi się do następnego wiersza. Do takiego przeniesienia całe zgłoski oddzielać należy.

Jes/1886, s. 168

Część pozostała na końcu wiersza powinna być całą zgłoską, a część, przeniesiona do następnéj linii, powinna się również zaczynać od zgłoski.

Powiązane terminy