Historical dictionary
of grammatical terms online

rzeczownik

Language: polski
EJO 1999, 506 Contemporary definition

Rzeczownik. Leksem o prymarnej funkcji subiektu - obiektu w zdaniu.

Quotations

Kam/1870, p. 7 Definition

Rzeczownik jest częścią mowy odmienną, która oznacza osobę, rzecz lub pojęcie i ma nazwę stale do wyobrażenia rzeczy przywiązaną.

Rzeczownik jest to część mowy odmienna, która oznacza rzecz jaką lub osobę, np. stolarz, szewcową, stół, trzewik.

Prawideł przypadkowania rzeczow. i przymiot. mamy 16; zawierają 17,300 rzecz.

Prawideł przypadkowania rzeczow. i przymiot. mamy 16; zawierają 17,300 rzecz.

По значенію своему всѣ слова польскаго языка раздѣляются на 9 частей рѣчи: 1. Имя существительное, rzeczownik. [...]

Lor/1907, p. 3 Definition

Wszystkie wyrazy, które oznaczają osoby, zwierzęta albo rzeczy, nazywamy rzeczownikami.

Rzeczowniki (substantivos) są wyrazy, które oznaczają osoby, zwierzęta lub rzeczy; na prz.: rei (król), ave (ptak), pedra (kamień), belleza (piękność).

Kl/1939, p. 66 Definition

Wyrazem, który najczęściej nazywa przedmioty, jest rzeczownik. Odpowiada on na pytanie: kto? co?.