terminów gramatycznych online
język niemiecki
Język: polski
Cytaty
Kto sie znajdzie táki, ktoryby sobie nie życzył umieć języki Grecki, Żydowski, Łáciński, Słowiáński, Niemiecki, Turecki.
Cesarz Nemecki, mawiał przed trzema wiekami o Językach, iż Hiszpańskim przystoi rozmawiać z Bogiem, Francuzkim z Przyjaciołmi, Nemeckim z Nieprzyjacioły, a Włoskim z Płcią Piękną, godzi się przydadź, że Językiem Polskim w tym stopniu wytworności i melodności, w ktorym dziś stanął, już śmiało i pomyślnie z temi wszystkiemi rozmowić się można.
Najwięcy mamy wyrazow przelanych z Języka Nemeckiego, mnostwo jednozłogowych, np. blat, brant, bret, borg, burg, bunt, fałd, fant, fecht, flis, fryst, funt, gang, glanc, glid, gmin, gwałt, gwicht; gwint, grunt, kant, kit, kloc, koszt, kram, kształt, ład, lejc, lic, loch, los, lot, luft, lunt, luz, mach, mord, pach, plondr, pług, rej, rycht, rym, rys, szańc, stal, szenk, szlak, strych, sznur, szus, szyk, sztych, traf, tret, trumf, trynk, web, wir, werk, Zuch i t. d. dwuzłogowe: buda, cyna, chandel, checa, cegła, centnar, deka, fala, farba, fasa, flaga, flasza, filar, folga, folwark, fuga, fura, futro, giełda, grajcar, grynszpan, jarmark, juchta, kałdun, korba, kuchnia, lichtarz, mustra, Pasierb, myto, rygiel, rynek, szafa, szarwark, szpica, szpisa, szranka, szruba, szuba, szynka, traga, trunek, waga, warta, zegar, zydel i t. pp. Niemałe i wielozłogowjch a wszystkie tak szczęśliwie w nasz Język wszczepione, iż i do rożnienia od naszych Słowiańskich są częstokroć trudne i wszystkie przyswoitych pochodzakow wydawać mogą.
Nemecki Język, w ktorym xiążki przed stem lat drukowane, jakkolwiek pełne światła, ledwie mogą bydź dziś czytanemi, oczyścił się i urosł niezmienne w wieku XVIII.
Nigdy go [przysłówka "nie"] zaś nie kładźmy po słowie np. ja widziałem nie, albowiem Germanizm ten jest komiczny w polskim języku, chociaż w niemieckim jest stosowny.
Nigdy go [przysłówka "nie"] zaś nie kładźmy po słowie np. ja widziałem nie, albowiem Germanizm ten jest komiczny w polskim języku, chociaż w niemieckim jest stosowny.
Wtedy równie jak w niemieckim języku ma miejsce przekładnia, to jest słowo posiłkowe had szykuje się przed przypadkiem pierwszym.
[…] Tak np. w języku polskim wiele jest wyrazów łacińskich, ponieważ dawniéj w Polsce, podobnie jak w innych krajach, dzieła były pisane w języku łacińskim, używano téż tego języka w sądach, w wykładzie nauk w zakładach naukowych; nie mało téż przyjęliśmy z francuzkiego (co do strojów), z niemieckiego (co do rzemiosł), a nawet trochę i tatarskich wyrazów [...].
Wynika to po pierwsze z całej masy zapożyczeń z języka niemieckiego, które weszły do polszczyzny głównie w XIII—XV ww.
Przytoczone wyżej wyrazy dyl styl pochodzą z niemieckiego i zawierają dawne i.
Silny wpływ wywierała w przeszłości czeszczyzna, zapewne jeszcze większy (miasta i osadnictwo!) język niemiecki, dalej ruski.