Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

przysłówek wskazujący

Hasło w cytatach: przysłówki miejsca wskazujące, przysłówki miejscowe wskazujące, przysłówki wskazujące, przysłówki zaimkowe wskazujące
Język: polski
Dział: Części mowy (współcześnie)

Cytaty

Odpowiadamy szczegółowo, a to: 1. Przysłówkami miejsca, wskazującymi: tu, tam, owdzie, wszędzie, stąd, stamtąd, zowąd, zewsząd, zinąd, tędy, owędy, tamtędy, wszędy, itd.

Przysłówki miejscowe jako to: wskazujące: tu, tam, owdzie, wszędzie, stąd, stamtąd, zowąd, zewsząd, zinąd, tędy, owędy, tamtędy, wszędy itd. Tym zaś odpowiadają względne (relativa, correlativa): gdzie, skąd, dokąd, kędy, którędy; i nieoznaczone: gdzieś, gdzieśbądź, gdzieindziéj, gdzieniegdzie.

Przysłówki. Zaliczają się one do części mowy nieodmiennych i dzielą się na: przysłówki właściwe (pięknie, dobrze...) oznaczają bowiem właściwości cech dokładnie. Przysłówki, które niedokładnie oznaczają właściwości cech są: 2. zaimkowe (tak, jak, gdzie...) i dzielą się na: a) wskazujące (tutaj, tam, ówdzie...), b) względne (kiedy, dopóki, skąd, gdzie...), c) pytające (względne użyte w pytaniach), d) nieokreślne (gdzieś, nigdzie, nijak...), 3. liczebnikowe (jedynie, pierwej, jedno, jeno).

Przysłówki (adverbia), wyrazy oznaczające właściwość cechy, czynności lub stanu: A. ★zaimkowe: 1. wskazujące, np. tam, 2. względne, np. gdzie, 3. pytające, np. gdzie? 4. nieokreślone, np. gdzieś; B. ★liczebnikowe: 1. ilościowe, np. trzykroć, 2. porządkowe, np. po pierwsze.