terminów gramatycznych online
liczba pojedyncza
Język: polski
Liczba. Kategoria gramatyczna, której podstawowa funkcja polega na sygnalizowaniu jednostkowego lub niejednostkowego (wieloelementowego) charakteru desygnatu rzeczownika. We wszystkich jęz. mających kategorię gramatyczną l. jej podstawę stanowi l. mnoga, czyli (łac.) pluralis (wielość desygnatów) i l. pojedyncza - singularis (brak sygnalizacji wielości desygnatów).
Cytaty
Odmiana taka zowie się Liczbowaniem czyli odmianą przez Liczby, (per Numēros) których pospolicie jest dwie: pierwsza Pojedyncza, (singularis) np. Kwiat wesoły &c. druga Mnoga (pluralis), np. Kwiaty wesołe &c.
Imiona mają Liczbę pojédynczą i mnogą: toć i Słowa, dlá zgody z niémi, téż Liczby mieć muszą.
Imiona pospolicie mają dwie liczby: pojedynczą i mnogą; często się wszakże używa w Polsczyźnie i trzeciá liczba podwójná.