Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

apostrofa
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: apostrofá
Język: polski
Geneza: łac. apostrophus < gr. apóstrophos ‘odwrócony’
Dział: Ortografia (współcześnie)
  • O literách włoskich i wymowieniu ich: Sty/1675
  • ROZDZIAŁ PIĄTY. O przenośniach czyli figurach stylu.: Szum-2/1809
Definicja współczesna

Zob. apostrof

Cytaty

Sty/1675, s. 20 (20-21) Definicja

Apostrofá to jest nota znácząca odrzuczenie jákiegokolwiek wokału, dla wdźięczniejszej słowá wymowy, ábyśmy uśli zbytniej w wymowie przykrości, ktora pochodzi zskupienia się oraz kilká wokałow, á pospolicie w ártykule i w tych częsciách generalnych mowy jako In pronomine, Praepositione, et Adverbio: miejsce miewá tákim sposobem.

Sty/1675, s. 23

Upominam i przestrzegam też, áby przez tę notę Apostrofy nie trudniło się znáczenie ábo własność jakiego słowá.

Szum-2/1809, cz. II II, s. 41 Definicja

Dzięwiąta przenośnia Apostrofa (Przemównia). Przemawia ona do rzeczy jakiej, n. p. Ach ty okrutna i nieludzka ręko!

Powiązane terminy