Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

nomen heteroclitum
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: heteroclita, hetero̊clĭtum, nomina heteroclita
Język: łaciński
Dział: Fleksja, Morfologia (współcześnie)

Cytaty

Murm/1533, s. 27

Pascua, nomen heterogeneum et heteroclitum, in singulari numero generis foe.de.i. in plurali. g.n.d.ij.

Mora/1592, s. 105 G5r [109] Definicja

[Nomen Heteroclitum dicitur variè declinatum vario flexu inaequale. Ab Eteron id est aliter, et klitòn id est declinatum sive flexum.]

[[Imieniem heteroklitycznym nazywa się [imię] różnie odmieniane, niepodobne do innych odmian. Od "heteron", to jest 'różnie', i "klitòn", to jest 'odmieniane'.]]
Kn/1644 (I wyd. 1626), s. 348 Definicja

Hetero̊clĭtum, ἑτερόκλιτον [heterókliton]. Nomen, i, aliter inclinatum quàm Analogia postulat. Propriè Heteroclita sunt, quae variant declinationem. Grammatici tamen etiam Deficientia & Abundantia, his subijciunt.

Sty/1675, s. 40 (40-41) Definicja

Nástępują Nomina heteroclita, ktore dwojakie máją skończenia, w wielkiej liczbie, w Męskim jedno drugie w niewieścim rodzaju [...] L' Agnello Báránek, gli agnelli, le agnella.

Woy/1690, s. 47 Definicja

Sunt et anomala quaedam nomina apud Polonos, eaque vel Heterogenea, seu quae alio genere in singulari numero & alio in plurali inflectuntur; vel Heteroclita, hoc est, quae pro diverso numero diversae sunt declinationis; vel denique Defectiva, videlicet quae aut numero, aut declinatione (quae casu aliquo deficiant dictum est alibi) deficiunt.

Raph/1698, s. 32

Die Polnische Sprache hat auch ihre Anomalia, welche eingetheilet werden theils in Heterogenea [...]. in Heteroclita [...], theils in Defectiva [...].

[Język polski ma też swoje anomalia (rzeczowniki nieregularne), które dzielą się na heterogena, heteroclita i defectiva.]
Cell/1725, s. 30 Definicja

Heteroclita są, ktore od zwyczájnych Declinácji odstępują, v. g. Deus, ma in Nom. Plur, Dii, in Dat. et Abl. Diis.

Powiązane terminy