Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

coniunctivus

Hasło w cytatach: conjunctiv, conjunctivus
Język: polski, łaciński
Dział: Ogólnojęzykowy (współcześnie)

Cytaty

Ta I osoba trybu rozk. jest w sanskr. jak wiadomo Conjunctiwem, a tego cechą było a; owoż w téj formie stanowi to a raczéj cechę trybu.

W niektórych jezykach był obok Optatiwu jeszcze i Conjunctivus jako tryb mający własny swój zakres, choć z tamtym dość blisko spokrewniony.

W konj. łać. Iszéj odgrywa optat. rolę znowu conjunctivu: amēm, amēs itd. powstałe z ama¦im.

Z przynależnych do kategoryi niniejszéj , oprócz już wymienionych powyżéj form takich, wspomnę tu tylko o przestarzałych t.zw. "conjunctiwach praesens lub też perfecti", które rzeczywiście były Optatiwami II formacyi.

§. 835. Terminologia naukowa, w każdym prawie przedmiocie, obficie się posługuje wyrazami obcymi, które w tym ciasnym tylko będąc używane zakresie, właśnie przeto mało się dotąd i w części tylko spolszczyły. Tak np. użyto i w niniejszém dziele wyrazów genitivus, conjunctivus, optativus, diftong, participium, aoristus itd. a w dalszych formach albo skłonnikach „diftongowy, participialny, genitiwu, w optatiwie, z infinitiwem"...