Historical dictionary
of grammatical terms online

kropka znak interp.

Language: polski
skąd def? Contemporary definition

Znak interpunkcyjny kończący zdanie oznajmujące.

Quotations

Kropka czyli period. (.)

Gdy sens już doskonale jest zawarty, tak, że albo nic więcej po nim nie następuje, albo jeśli następuje, on od tego bynajmniej nie zawisł, daje się kropka czyli Period [...].

(.) Kropka jest znakiem zakończenia myśli i dlatego wymaga dłuższéj przerwy głosu.

Niekiedy zamiast całych wyrazów, piszą się początkowe tylko ich głoski z dodaniem kropki, która w takim razie jest znakiem skrócenia, nie zaś przestanku, np. d. (dnia), m. (miesiąca), r. b. (roku bieżącego), ś. p. (świętéj pamięci) i t. p.

Kropka (точка) kładzie się na końcu okresów pojedyńczych i złożonych.

Po zdaniu twierdzącem lub przeczącem kładzie się kropka (.).

( . ) Punkt czyli kropka. Przy kropce głos się zupełnie zawiesza i robi się najdłuższy przestanek.

Знаки препинанія суть: 1) Запятая, przecinek (,). 2) Точка съ запятой, średnik (;). 3) Двоеточіе, dwukropek (:). 4) Точка, kropka (.), 5) Многоточіе, kilka kropek (....). 6) Знакъ восклицательный, wykrzyknik (!). 7) Знакъ вопросительный, znak pytania (?). 8) Черта или тире, pauza (–). 9) Скобки или знакъ вмѣстительный, nawias ( ). 10) Двузапятая или кавычки, cudzysłów („ ”).

Znaki pisarskie

(Signaes graphicos — Pontuação)

Przecinek , Virgula

Kropka . Ponto final