Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

syntaksys

Hasło w cytatach: syntáxys
Język: polski
Dział: Składnia (współcześnie)
  • II. Początki polskiej terminologii gramatycznej. Od Odrodzenia do czasów saskich: Kor/1961
  • O syntaxie: Mal/1700
  • Słownik, cz. II (P - Ż): SWil/1861
  • Słownik, t. 6: S-Ś: SW/1900-1927

Cytaty

O SYNTAXIE álbo Konstrukcyéj po Polsku o zgadzániu terminów. SYntáxys z Greckiégo, po Fr. la syntaxe jest część Grámmatyki, która uczy terminy z terminámi ákkómmodowáć [...] Fráncuska Syntáxys pospolicie náśláduje Polskiéj.

Syntaksa, y, lm. y, ż. v. Syntaksys, nieod. ob. Składnia.

Syntaksa, y, lm. y 1. p. Syntaktyka. 2. p. Syntaksys. Troc. L.

Syntaksys, nieod. † Syntaksa, † Syntaksyma 1. składnia, nauka o znadaniach. 2. p. Syntaktyka

Przeprowadzona jej krytyka w stosunku do Duchênebillota budzi ciekawość, jak wyglądała ona u samego Malickiego, bo każe się spodziewać u niego i pod tym względem szeregu zmian.

Terminologia. Litera vocalis — wokala [...].

Syntaxis — syntaksys, konstrukcyja, convenientia — zgadzanie rządzenia: subiectum — subiektum (s. 189), praedicatum — predykatum (s. 189).

Przeprowadzona jej krytyka w stosunku do Duchênebillota budzi ciekawość, jak wyglądała ona u samego Malickiego, bo każe się spodziewać u niego i pod tym względem szeregu zmian.

Terminologia. Litera vocalis — wokala [...].

Syntaxis — syntaksys, konstrukcyja, convenientia — zgadzanie rządzenia: subiectum — subiektum (s. 189), praedicatum — predykatum (s. 189).