Historical dictionary
of grammatical terms online

dwukropek

Language: polski

Quotations

3ci Znak nazywa się Dwókropek (duo puncta). Pisze się tak: Oznacza on małe zaostrzenie głosu i nastąpienie, albo nauki jakiej, albo też cudzych wyrazów.

Dwukropek jeszcze więcéj od średnika dwa zdania rozdziela i kładzie się po zdaniu, po którém ma nastąpić jego wyjaśnienie.

[…] Przestanki w mowie oznaczają się w piśmie znakami pisarskiemi, z których używańsze są: przecinek (,), średnik (;), dwukropek (:), punkt (.), znak zapytania (?), znak wykrzyknienia (!).

Dwukropek-: gdzie dzieli się zdanie główne od podrzędnego.

Piszemy wielką literą: a) Wyraz początkowy każdego okresu, a więc zawsze po kropce, albo też i po dwukropku, mianowicie przed przytoczeniem cudzego tekstu oraz przy wyliczeniach kategorycznych (jak w tym właśnie ustępie); w poezyi początek każdego wiersza.

Piszemy wielką literą: a) Początek każdego zdania (po kropce i dwukropku) a w poezyi każdego wiersza [...].