terminów gramatycznych online
czas zaprzeszły
- Czasowanie: Bor/1830
- Fleksja czyli nauka o odmianach: Kr/1897
- Koniugacja (Końcowki osobowe, System koniugacyjny...Aoryst. Imperfekt ... Strona bierna. Inne formy złożone): Łoś III/1927
Czas zaprzeszły (plusquamperfectum) tworzono w stpol. przez dodanie form cz. prze. od słowa posiłkowego być do formy na -ł danego czasownika, odmienianej przez liczby i rodzaje [...] albo przez dodanie osobowych form słowa posiłkowego w cz. prze. do form cz. prze. podstawowego czasownika [...]. Cz. zaprze. wyrażał albo czynność dawno minioną, albo wcześniejszą od innej czynności przeszłej [...]. Dziś można użyć cz. zaprze. [...] w celach stylistycznych, ale z jęz. mówionego wyszedł on zupełnie z użycia.
Cytaty
CZASOWANIE DWUOSOBOWNE SŁOWA Być [...] TRYB OZNA(J)MUJĄCY [...] Czas zaprzeszły było się niegdyś nieumiejętnym było byli tacy którzy się byli nie uczyli.
Stosownie do tego, w jakim czasie odbywa się czynność wyrażona słowem, rozróżniamy odpowiednie formy czasowe, a mianowicie w dzisiejszej polszczyźnie mamy: czas teraźniejszy, przeszły, zaprzeszły (o ile czynność odbyła się przed inną przeszłą) i czas przyszły.
Czas zaprzeszły jest formą opisową, złożoną z czasu przeszłego i z imiesłowu przeszłego na ł słowa posiłkowego; np. zaniosłem był.
W Gn. 3 osoba nigdy bez jest lub są: jest się narodził 1 a; jest była 180 b, zresztą bardzo to są formy rzadkie, gdyż prawie zawsze pisarz posługuje się tu czasem zaprzeszłym.
Czas zaprzeszły.
§ 604. W języku stp. zapewne wyrażał się tak, jak w stsł., tj. przez imiesłów na -łъ i aoryst lub imprf. słowa być, por. stsł. bě prišьlъ, běaχǫ prišьli (Gr. stsł. 134).