Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

narzecze starosłowiańskie
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: starosłowiańskie narzecze
Język: polski
Dział: Ogólnojęzykowy (współcześnie)
  • Etymologia (Słoworód): Mał/1879
  • Opis fizyjologiczny i rodowód samogłosek: Malin/1869
  • Wstęp do Głosowni. - Język słowiański i jego narzecza. - Abecadło wszechsłowiańskie. - Podział mowy odnośnie do Głosowni.: Malin/1869

Cytaty

Malin/1869, s. 83

[…] Nárzecze starosłowiańskie, dzielące się pod względem form językowych na 4 podrzeczá: a) bułgarsko-cerkiewne; b) serbsko-cerkiewne; c) korutańsko-cerkiewne; d) rusko-cerkiewne.

Malin/1869, s. 142

[…] W tym względzie nasza polszczyzna má się tak do nárzecza starosłowiańskiego i nárzeczy ruskich, jak się má nárzecze atyckie do jońskiego […].

Mał/1879, t. I, s. 406

Jednakże zauważyć należy, że tam samo tylko piekъ, pletъ, pasъ itd. było w obiegu, a takie formy nominatiwu, jak piekw itp. (do biw się to nie ściąga) nieznane są starosłowiańskiemu narzeczu.

Powiązane terminy