Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

język starocerkiewny
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: starocerkiewny
Język: polski
Dział: Historia języka (współcześnie)
  • Historyczna fonetyka czyli głosownia: Rozw/1923
EJO 1999, 556 Definicja współczesna

Staro-cerkiewno-słowiański (starosłowiański, starocerkiewny, cerkiewnosłowiański, starobułgarski) język. Najstarszy literacki jęz. Słowian, należący do grupy płd.słow. (gałąź bułgarsko-macedońska). Utworzony został w celach misyjnych w IX w. przez apostołów Cyryla (Konstantyna) i Metodego na podstawie gwary mac. okolic Sołunia (dzisiejsze Saloniki w Grecji).

Cytaty

Rozw/1923, s. 66

Dzieła pomocnicze, ważne z powodu zasadniczego znaczenia języka starocerkiewnego dla historycznej gramatyki języków słowiańskich w ogóle, oraz z powodu mniej lub więcej systematycznego uwzględniania stosunków prawspólnie-słowiańskich [...].

Rozw/1923, s. 114 (113-114)

Co się tyczy tak zwanej pierwszej albo starszej wokalizacji (mocnych) jerów w o e w starocerkiewnem p. jeszcze niżej § 36.

Powiązane terminy