Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

nomen derivativum
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: deriuativa, derivativa nomina, derivativum nomen
Język: łaciński
Dział: Części mowy (współcześnie)

Cytaty

Mora/1592, s. 126 H7v [130] Definicja

Quae dicuntur Derivativa? Quae aliunde originem trahunt, [hoc est, quae d[e] primitivo suo deducuntur.] Ut, Equuleus, [koniczek], Aprugnus, [Dziki], Aureus, a, um. [Złoty.]

[Jakie imiona są nazywane derywowanymi? Takie, które skądinąd biorą początek, [to jest, które są wyprowadzane od swojego imienia pierwotnego.] Np. "equuleus" ('konik'), "aprugnus" ('dziczy'), "aureus, -a, -um" ('złoty').]
Kn/1643 (I wyd. 1621), s. 725

Pochodzący z drugiego. Derivatus, Cicer. παράγωγος [parágōgos]. Derivativa Nomina et Verba, opposita Primitivis. Priscian. Diomed. Declinata Varro vocat. Derivata alij, wyciągnione z drugich, ábo uformowane, poszłe z drugich.

Kn/1644 (I wyd. 1626), s. 218

Dērīvātio. Prowádzenie. Náciągánie. Pochodzenie.

Derivativa Nomina & Verba, quae ab alijs formantur. Diomedi, Priscian. τά παράγωγα [parágōga]. Derivata, alijs.

Mon/1780, s. 156 (155-156)

Imiona są wielorakie. Nomen substantivum: Imie istotne, krocej: Istotnik, albo Rzeczownik. [...] Nomen peregrinum: Imie obce, cudzoziemskie. Nomen primitivum, sive radicale: Imie pierwotne, pierwiastkowe. Nomen derivativum: Imie pochodne, czyli pochodzące. Nomen simplex: Imie nie złożone. Nomen compositum: Imie złożone. Nomen numerale: Imie liczebne, rachunkowe. Nomen diminutivum: Imie drobno-czynne, albo zdrobniałe etc.

Powiązane terminy