Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

szmer

Język: polski

Cytaty

Niektóre spółgłoski aby były słyszane, wymagają pewnego natężenia w wymawianiu, gdyż powstają jakby bez współudziału głosu: są to niejako szmery wywołane tarciem powietrza, przedzierającego się przez zetknięte lub przymknięte narządy mowne.

§ 10. Spółgłoski. Spółgłoski są to szmery, powstające w pewnych miejscach jamy ustnej podczas pędu powietrza i przy zbliżeniu się lub zetknięciu ruchomego narządu mowy z nieruchomym.

Głos (wrażenie słuchowe). Dźwięk (głos, wywołany falowaniem prawidłowem). Szmer (głos wywołany falowaniem nieprawidłowem).

Głosownia. (Nauka o głoskach). Mowa nasza składa się z wyrazów, które dadzą się rozłożyć na poszczególne, najmniejsze cząstki głosowe: dźwięki lub szmery. Cząstki te nazywamy głoskami. [...] Wiązadła głosowe, wprawione w ruch [...] ulegają falowaniu prawidłowemu i wydają dźwięk. Wrażenie zaś słuchowe dźwięku - nazywamy głosem. Falowanie nieprawidłowe wywołuje: szmer, (a nie dźwięk!). Wymawiając kolejno a - s, o , t, usłyszymy przy pierwszej dźwięczny głos, przy drugiej tylko syczący szmer, syk, tak samo do o i t.

Szmer, wrażenie słuchowe, będące wynikiem nieregularnego drgania fal powietrza.