terminów gramatycznych online
kończenie (się) zakończenie
Język: polski
Cytaty
[...] do następującej samobrzmiącej przypisują się te zgodnobrzmiące, które z nią sprzegają się [...] Co można rozeznać początkiem, złożeniem, kończeniem rzeczeń, i powtorzeniem liter [...]3.) Kończeniem, kiedy w pochodzącym rzeczeniu przyrosłych zgodnobrzmiących liter nie ma w pierwiastkowym (primitivum) te się odnoszą do następujących samobrzmiących, na przykład: По-твор-ство, potwarstwo, ноч-ный, nocny.
W kończeniach małej liczby, pierwszej osoby, słowa z poprzedzającą zgodnobrzmiącą mają zawsze У; a Ю. przyjmują tylko zgodnobrzmiące Л. Н. Р. молю modlę.
Owszem własność Rossyjskiego języka unika tęskliwej litery И. gdy ta z kończenia słow sposobu nieskończonego (ex terminatione verborum modi infinitivi) i z drugiej osoby małej liczby dawno wytrącona, i zamiast писати, pisać [...] zażywają, писать.
Na Е. kończenie mające, są rodzaju trzeciego: Сердце, serce.
Na ОКЪ. mające kończenie przemieniają się na ЧЕ; крѣпокъ mocny, крѣпче mocniej.
Kiedy zaś osoby kończeniami nie różnią się: nie trzeba onych zaimków zamilczać: oprócz gdzie z poprzedzającego sensu osobę poznać można po nieprzerwanym i bliskim sensie. Я предлагалъ вамъ свое мнѣніе, для того что желалъ вашего исправленія, искалъ благополучія, усердствовалъ о вашей чести.