Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

grammatikḗ

Hasło w cytatach: gramatike, grammatice, grammatike, grammatikḕ
Język: grecki
Definicja współczesna

Gramatyka

Cytaty

Grámátyká, Grammătĭca seu grammaticae es, Cicero. Quint.γραμματικὴ [hē grammatikḕ]. [...] Grammaticé loqui aliud, & Latiné aliud Quintil. | Grammaticaliter Spartian. γραμματικῶς [grammatikôs].

La Grammaire est un Art, ou Science, qui apprend à parler correctement. Ce nom dèrive du grec γράμματα [grámmata], qui signifie Lettres, ou premiers Elements, dont on en forma γραμματικὴ [grammatikḕ].

[...]

Grammatyka jest sztuka, czyli nauka, ktora uczy dobrze mowić. To słowo pochodzi z Greckiego γράμματα [grámmata], ktore znaczy Litery, albo pierwsze początki, skąd urosło słowo γραμματικὴ [grammatikḕ].

Gramatyka, po Gr. Grammatice, po łac. Literatura, podług krotszego opisu: jest Nauka szykowania słow, czyli Konstrukcyi, albo Nauka porządnego mowienia i pisania; podług zaś dłuższego; jest: zbior porządny potrzebnych uwag nad mową ustną i pisaną.

Dosłownie tłumacząc Grammatike techne, byłoby głoskowa sztuka; bezwzględnie biorąc, wytłumaczyćby można, Głoskowość. — Gdy zaś ten rzeczownik przymiotnikowy objawia działanie, jak podobnie imiesłowowy, Głoskowanie, objawia powtarzanie czynności, czyli zbiór imiesłowu, głoskowany, a, e; przeto najlepszy jest wyraz Głoskownia [...].

Rzeczownik od: po gr. Gramatike, po łac. z gr. Grammatica, po pol. Głoskownia, po fr. Grammaire.