Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

spójnik
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: spójniki
Język: polski
Dział: Składnia, Części mowy (współcześnie)
  • Historyczna fonetyka czyli głosownia: Rozw/1923
  • O łączeniu i rozłączaniu wyrazów (W. Szwejkowski): Rozp/1830
EJO 1999, 545 Definicja współczesna

Spójnik. Wyraz pomocniczy pełniący prymarnie funkcję wskaźnika syntaktycznego. Wiąże składniki zdaniowe w zespoły zwane zdaniami złożonymi bądź składniki wyrazowe wewnątrz zdań pojedynczych.

Cytaty

Rozp/1830, s. 463

W téy mieszaninie tracą często wyrazy pierwiastkową swą naturę, i z odmiennych stają się w łączeniu nieodmiennemi: rzeczowniki, słowa lub zaimki z przyimkami, zamieniają się na wykrzykniki, przysłówki lub spójniki, np. przebóg, dajgobogu, wpodłuż, wszerz, wpoprzecz, nakrzyż, tojest.

Rozp/1830, s. 465 Definicja

Przyrostek że ma postać spójnika że, np. wiem że tak jest.

Rozw/1923, s. 189

W chociaj obok starszego chocia może -j być po prostu spójnikiem wzgl. przysłówkiem i.

Powiązane terminy