terminów gramatycznych online
spójnik
Spójnik. Wyraz pomocniczy pełniący prymarnie funkcję wskaźnika syntaktycznego. Wiąże składniki zdaniowe w zespoły zwane zdaniami złożonymi bądź składniki wyrazowe wewnątrz zdań pojedynczych.
Cytaty
Conju[n]ctio. Spojnik.
Zdania przydane względem głównego są podrzędnemi (подчинительныя); a zaś główne zdania, połączone między sobą spójnikami, spółrzędnemi (сочинительныя). Spółrzędnemi mogą być także zdania przydane, uważane względem siebie samych, nie zaś w stosunku do głównego.
Zdania dopełniające, zaczynające się od spójnika że, mogą się także skracać na rzeczowniki.
Pyt. A któreż są nie odmiennemi [częściami mowy]?
Odp. Następne: Przyjimki, że najczęściej kładą się przy jimionach, lub odnoszą się do nich.
2re Przysłówki, że przy słowach kładą się zwykle, lub przymiotnikach słowowych.
3cie Spojniki, spajające czyli łączące zdania i okresy, i czasem rozłączające takowe.
4te Wykrzykniki, że się wykrzykuje w strachu nagłym gniewie, radości, lub biedzie nagłej i t. d.
Spójniki te same, raz spajają drugi raz rozłączają zdania, stosownie jak jich użyjemy w potrzebie.
Spójniki. Są to części mowy nieodmienne spajające zdania: a) równorzędnie (i, a, też, bo, bowiem, wtenczas, zatem, więc, albo-albo...), b) podrzędnie (że, iż, aby, iżby, jeżeli, gdyby, ponieważ, chociaż...).
Spójniki (Conjuncções).
Są to części mowy, które spajają z sobą dwa wyrazy albo dwa zdania: branco e verde (biały i zielony), eu sei a lição e elle não sabe (ja wiem — umiem — lekcję, a on nie wie).