Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

spójnik
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: spojnik, spoynik
Język: polski
Dział: Składnia, Części mowy (współcześnie)
EJO 1999, 545 Definicja współczesna

Spójnik. Wyraz pomocniczy pełniący prymarnie funkcję wskaźnika syntaktycznego. Wiąże składniki zdaniowe w zespoły zwane zdaniami złożonymi bądź składniki wyrazowe wewnątrz zdań pojedynczych.

Cytaty

Prz/1792, s. 16

Części mowy greckiey jest 8: Rodzaynik, Imię, Zaimek, Słowo, Imiesłów, Przysłowek, Przyimek i Spoynik.

Prz/1792, s. 250 Definicja

Spoynik. Spoynikami zowią się te cząstki nienakłonne, które niejako spajają i wiążą członki mowy.

DwBg/1813, s. 3

Mowa Polská pospolicie się skłádá z ośmiu części, jakiémi są: Imié, Zaimek, Słowo, Imiésłów, Przyimek, Przy­słówek, Spojnik i Wykrzyknik.

DwBg/1813, s. 96 Definicja

Spojnik, jest wyráz nieod­miénny, pomagający innym wyrázom, aby jakożkolwiek są różné i oddzielné, jednę i zwięzłą czyniły mowę.

Kl/1939, s. 81 Definicja

Spójnikiem nazywa się wyraz nieodmienny, który wiąże dwa wyrazy lub dwa zdania.

Powiązane terminy