Słownik historyczny
terminów gramatycznych online
terminów gramatycznych online
enallage
Język:
grecki, łaciński
Geneza: z grec. enallagḗ 'zamiana'
Geneza: z grec. enallagḗ 'zamiana'
Dział:
Poetyka (współcześnie)
Więcej...
- De verbo: Stat/1568
- Figurae Etymologicae: Cell/1725
- Słownik: Kn/1644 (I wyd. 1626)
- Słownik, cz. I (A - O): SWil/1861
- Słownik, tom VI. i ostatni (U-Z): L/1807–1814
Cytaty
Observatu dignum est, futurum in communi loquendi consuetudine saepissime pro perfecto praeterito non ineleganter usurpari. Quod ego ad temporum enallagem referro.
Kn/1644 (I wyd. 1626),
s. 261
Definicja
Ĕnallăge. Gr. Zámiáná. Item figura Grammatica, cùm pars orationis una pro altera, aut accidens pro accidente ponitur. illa esi Antimeria. heac Heterosis.
Cell/1725,
s. 108
Definicja
Enallage, kiedy, jedná Pars Orationis, miásto drugiej, álbo jákowy Casus Numerus, i Gradus etc. miásto drugiego, położony bywáją, e. g. Sole recens orto, i. e. recenter. It clamor Coelo, i. e. ad Coelum.
ZAMIENNIA, -i, ż. Grammat., zamienienie głoski na głoskę w jednym wyrazie, albo zamienienie w mowie wyrazu jednego na drugi. Kopcz. Gr. 2, 23, enallage.
SWil/1861,
cz. I, s. 287
Definicja
Enallage, nieod. ( z grec.) gram. zamiana wyrazu za wyraz.