terminów gramatycznych online
derywacja
Język: polski
Geneza: od łac. derivatio
Proces tworzenia wyrazów (leksemów) przez zmianę fonologicznej postaci podstawy słowotwórczej.
Cytaty
Z strony gruszki i plęsów, tá regułá jest u mnie, ábym sie záwsze deriwátiiéy słowá káżdègo trzymał: to jest: mówiémy gruszká, nie gruská: ztądże dwie gruszce.
DERIWACIE.Przy tych Orthográphiách zdáło sie nie od rzeczy położyć kilká deriwáciy, áby sie tym łácniéj obaczyć mogło, jáko któré słowo pisáć, to jest, áby w pisániu záwsze było baczenié ná primitivum onégo słowá.
Uczęstnictwo [...] wzięło nazwisko, od tego, że jest uczęstnikięm przymiotów od imięnia i od słowa. Od słowá ma deriwácją, to jest pochodzęnié [...]. Od imięnia zaś ma náchylánié, bo sie ták deklinuje jáko imióná.
Drugorzędne tart itd. mamy w dwu wypadkach, albo przez derywację i inne drugorzędne warunki, albo w szczególnych warunkach w pierwotnej grupie trъt wzgl. trьt.