terminów gramatycznych online
obiecadłowy
Język: polski
- Słownik: Tr/1764, Kn/1644 (I wyd. 1626)
- Słownik, cz. I (A - O): SWil/1861
- Słownik, t. 1: A-G: SW/1900-1927
- Słownik, tom I. część I. (A-F): L/1807–1814
- Słownik, tom II. część I. (M-O): L/1807–1814
- Wykład znaków i abrewiacji: Tr/1764
Cytaty
Abecedarius. Obiecádłowy, Grégoryanek, Kléchá.
Alphăbētĭcus. Obiécádłowy.
Elementarius. Obiécádłowy.
Obiecadłowy. Alphabetisch. alphabétique.
Co zaś do inszych imion istotnych Polskich, kończące się na konsonę albo y do męskiej, na a , ć, ź do niewiejskiej, a na o, e, ę, um, z literami obiecadłowemi do płci niesłużącej, to jest do trzeciej deklinacyi należą.
ABECADŁOWY, ABECADLNY, a. e. Boh. Abecedni; Croat. abeczedarski, Carn. Abecedikarske, Ross. aзбyчный, буквенный, od abecadła, alfabetyczny. das ABC angehend, alphabetisch. Herburt wydał statut Polski porządkiem obiecadłowym. Zab 5. 419. Dwoiaki gatunek pisma, rzeczowy (hieroglificzny); głosowy czyli abecadłowy. Kopcz. Gr. III. 26.
OBIECADŁO, OBIECADŁOWY; ob. Abecadło.
Obiecadło, Obiecadłowy, ob. Abecadło, Abacadłowy.
Abecadłowy X Abecadlny † Obiecadłowy 1. idący porządkiem głosek w abecadle, alfabetyczny: Spis A. Układ porządek A. 2. Pismo abecadłowe = fonetyczne, głoskowe.