Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

antecedens

Język: łaciński
Dział: Składnia (współcześnie)

Cytaty

Suppositum apud Grammaticos est Nominativus antecedens Verbum inter duos Rectos in Constructione positum. τὸ ὑπόθετον [tò hypótheton].

Relativum cum antecedente substantivo genere & numero concordat.

Relativum ad Substantivum antecedens, et Verbum sequens. Pronomen Relativum zgadza się z wprzod idącem Substantivo (álbo Pronomine Demonstrativo) w podobnem Genere i Numero, ále nie podobnem Casu, ponieważ ten od pozad idącego Verbum rządzony bywa e. g. bona est res quam Deus creavit. Ilum ama qui Virtutem amat.

Co to są Zaimki odnoszące od Łacinnikow nazwane Pronomina Relativa? O. Są te, ktore przypominają niby, czyli odnoszą na pamięć to imie, ktore ich poprzedziło. One tedy zowią się odnoszące czyli Relativa, à imie przed niemi położone, ktore przypominają, zowie się poprzedzające, czyli Antecedens.

Mais communément il concorde avec le substantif, qu'on nomme antécédent (à cause qu'on le met toujours avant) en genre en nombre; et il est dans un autre cas, que le verbe, quelque autre no, ou quelque préposition requièrent p. e. Liber, quem mihi dedisti, le livre, que vous m'avez donné. Le substantif, et antécédent liber est masculin, et de nombre singulier, mais liber est Nominatif, et quem est Accusatif, que demande le verbe do.

[...]

Ale pospolicie zgadza się z swoim substantivum, ktore się nazywa antecedens poprzedzające (z przyczyny, że się zawsze w przod kładzie) w rodzaju i liczbie, w spadku zaś takowym się kładzie, jakowego verbum, lub inne nomen, lub prepozycja jaka wymaga, v. g. Liber, quem mihi dedisti, książka, ktorąś mi dał. Substantivum i antecedens liber jest rodzaju męskiego, numeri singularis, ale liber jest nominativus, a quem Accusativus, ktorego wymaga verbum Do.