Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

wywrotek

Język: polski
Dział: Morfologia (współcześnie)
  • O syntaxie: Mal/1700
  • Zebranie krótkich nauk. Jako te części mowy zgadzać się powinny (O syntaxie): Dąb/1759

Cytaty

Uczęstnictwo Ciérpiącé, któré sie téż názywa Supinęm, niby to wywrotkię[m], jákoby coś ná wznák wywrócónégo, jest prawdziwie ádiektiwęm; á przecię sie pospolicie nie odmięnia.

Jeżeli záś nie mász záimká w Oskarżájącym. choć jest w Dájącym. i choć jest imię w Oskarżájącym to sie wywrotek nie odmięnia. náp. Dieu nous a donné son fils.

Wywrotek été nie może [się] odmięniáć [...] náp. le livre a été lu Xięgá byłá czytána.

Uczestnictwo cierpiące, któré sie też nazywa Supinem, niby wywrotkiem, jakoby coś ná wznak wywroconego, jest prawdziwie adjektywem; á przecię się pospolicie nie odmienia.

Jeżeli zaś nie masz zaimka w Oskarżającym, choć jest w Dawającym, i choć jest imie w Oskarżającym, to się wywrotek nie odmienia; nap: Dieu nous a donné son fils, Bog nam dał swego Syna.