terminów gramatycznych online
wołanie
Język: polski
- Część I (wstępna): Jes/1886
- II. Początki polskiej terminologii gramatycznej. Od Odrodzenia do czasów saskich: Kor/1961
- III. Krystalizowanie się polskiej terminologii gramatycznej w czasach Oświecenia: Kor/1961
- O wołaniu: Nał/1774
- Regulae grammaticales: DonGl/1542
Wykrzyknik
Cytaty
Negatio – zaprzeczenie, interiectio – wołanie.
O Wołaniu. (de l’Interjection.)
P. Co to są Wołania? (Interjections). O. Są to słowka, ktorych zażywają do wyrażenia jakiego duszy ruszenia, jako radości, żalu, bojaźni, gniewu, śmiałości, wstrętu, obrzydzenia, i t. d.
5- te w o ł a n i e ) o! (przybądź).
Pierwsze próby stworzenia ojczystej terminologii zawierały Regulae grammaticales, regimina et constructiones z 1542 r. i wydanie A. Donata z r. 1583.
Terminologia Reguł [...].
Nomen proprium — imię własne, appellativum — pospolite, pronomen demonstrativum — namiastek ukazujący, relativum — powtarzający; verbum — słowo, adverbium — przysłowie, praepositio — przełożenie, coniunctio — słączenie, interiectio — wołanie.
Najlepsze jednak świadectwo spopularyzowania się już rodzimej terminologii gramatycznej, i to po szkołach, daje konsekwentnie ją stosująca gramatyka francuszczyzny S. Nałęcz-Moszczeńskiego [...].
Nomen substantivum proprium — imię, miano jestotne [...], verbum — czynosłowo, adverbium numeri — przysłówek liczbiany; praepositio — przekładka, coniunctio — złączka, interiectio — (za)wołanie.