zakończenie rodzajowe

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Rozp/1830
• Mał/1863
• Malin/1869

W liczbie mnogiéj, w 1szym przypadku, rzeczownik bóg może być rodzaju męzkiego, lub nijakiego, lecz zakończenie rzeczownika cechuje wyraźnie jeden z tych dwóch rodzajów (bogowie, bogi); i w tym więc przypadku rodzaj rzeczownika jest nie wątpliwy, a tém samém, zakończenie rodzajowe przymiotnika może wskazać związek między przymiotnikiem i rzeczownikiem (wielcy bogowie, wielkie bogi).

FELIŃSKI [...] o zakończeniach rodzajowych, 373, 442, 446, 448

Używam wyrazu przyrostek w nieco obszerniejszém znaczeniu. Rozumiem bowiem przez to nie tylko sam przyrostek w ścisłym sensie, ale zarazem i doczepione do niego zakończenie rodzajowo - deklinacyjne, które sobie imię zawsze przybiera. Tak np. w wyrazie rączka jest zgłoska ka przyrostkiem w obszerniejszém słowa tego znaczeniu; obejmuje bowiem i przyrostek w ścisłym sensie (t. j. k, a pierwotnie ьk) i zakończenie rodzajowe (a).

Zakończenia rodzajowe przymiotników są właściwie następujące: na rodzaj męski — nic, (pierwotnie ъ); na żeński — a; na nijaki — po twardych spółgłoskach o, po miękkich e; np. wart, warta, warto; kontent, kontenta, kontento.

[…] W taki to sposób powstały w mowie Jafetidów zakończeniá rodzajowe […].