Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

zaimek wskazujący

Język: polski
EJO 1999, 663 Definicja współczesna

Zaimek wskazujący. Wyrażenie stosowane w dwóch funkcjach: deiktycznej i anaforycznej. W funkcji deiktycznej, czyli wskazującej sensu stricto, występuje przy naocznym wskazywaniu przedmiotów [...]

Cytaty

Zaimki wskazujące wskazują na jaki przedmiot, i zgadzają się z nim w rodzaju, w liczbie i przypadku, a są następujące: ten, ta, to; tamten, tamta, tamto; on, ona, ono; ów, owa, owo; taki, taka, takie; takowy, takowa, takowe; owaki, owaka, owakie.

Odróżnić trzeba Zaimek osobisty on, ona, ono; jego, jéj od wskazującego, który się porządnie odmienia. P. onego, onéj, C. onemu, onéj itd.

Zaimki wskazujące, pokazują przedmiot jakiś, o którym mówimy.

Zaimki wskazujące są te, których używamy do bliższego oznaczenia, jakby wskazania na osobę lub rzecz, o której mowa, np. ten uczeń, tamta ławka, tasama suknia.

Ze rzeczowników powstają przez dodanie wskazującego zajimka czyli końcówki owy-wa i t. d. Są to rzeczowe pospolite z rzeczy przedmiotów wszelkich przymiotniki.

Ze względu na znaczenie dzielimy zaimki na: a) osobowe (ja, ty, my, wy...), b) zwrotne (siebie, sobie, się ...), c) dzierżawcze (mój, moja, moje...), d) wskazujące (ten, ta, to, on, ów, tamten...), e) względne (który, która, które, jaki...), f) pytające (jaki? który?...), g) nieokreślne (ktoś, czyjś, jakiś...).

Wskazujące, p. zaimki.

Zaimki (pronomina) - wyrazy zastępujące imiona i przysłówki: [...] C. ★Osobowe (personalia), np. ja, ty, ★zwrotne (reflexiva), np. się, ★dzierżawcze (possesiva), np. mój, ★wskazujące (demonstrativa), np. ten, ★względne, np. który, ★pytające (interrogativa), np. kto?, ★nieokreślone, nieoznaczone (indefinita), np. ktoś.