Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

zaimek względny

Hasło w cytatach: względné zaimki
Język: polski
Dział: Części mowy (współcześnie)
  • Część II. O częściach mowy w ogólności: Jak/1823
  • O ośmiu częściach mowy: DwBg/1813
  • Zbiór abecadłowy rzeczy: DwBg/1813
EJO 1999, 664 Definicja współczesna

Zaimek względny. Wyrażenie, które - wg ujęć tradycyjnych - kumuluje 2 funkcje: I. zespala zdanie względne z grupą imienną należącą formalnie do zdania głównego; 2. pełni funkcję składnika (części) zdania względnego, zastępując w nim grupę imienną, którą ono determinuje.

Cytaty

Zaimki od różnégo znáczénia, mają różné nazwiska, jako to są: pytaiącé, np. kto? co? czyj? ténżeto? tażto? tożto? Ukazuiącé, np. tén, ta, to: osobisté, np. , ty, on, my, wy, oni; dzierżawczé, np. mój moja mojé, twój twoja twojé swój swoja swojé, nasz, wasz: względné, np. który która któré.

Względné Imiona 5, Zaimki, ich rodzaje i przypadkow. form 63-66.

Zaimek względny zowie się ten, który sam przez się użytym być nie może: ale się do Imion, i Zaimkow jakiegokolwiek bądź gatunku i osoby odnosi; i przez to służy do połączenia rzeczy niepomieszczonych w jedném zdaniu. Taki jeden jest który; oraz w jegoż znaczeniu co.