terminów gramatycznych online
zapytanie
Język: polski
- Cz. II. O słowach osobno wziętych: Gddk/1816
- O Składni: Rew/1845
- O zaimkach: Ryk/1850
- Pisownia: Kurh/1852
- Składnia: Łaz/1861
- Słowa: Desz/1846
- Słownik, t. 8: Z-Ż: SW/1900-1927
- Słownik, tom X (Wyg-Ż): Dor/1958–1969
Zdanie pytające
Cytaty
Zwyczaj nie dozwala po niektórych Słowach kłaść Zaimek je, lubo zachodzi zapytanie; na przykład: nie mogę mówić, Extravague je? czy szaleję? [...] W takowym razie trzeba się uciec do następujących sposobów mówienia: Est-ce que, albo croyez vous que. [...] Te sposoby mówienia równie mogą bydź użyte we wszystkich Osobach na wyrażenie Zapytania.
Co do słów z przeczeniem w mowie będących, jak kolwiek używamy spójników: żeby, aby, iżby; jednak w zapytaniach gdy chcemy wyrazić zupełną pewność; wówczas po tych słowach choć z przeczeniem kładziemy spójnik: że, a nie: żeby, aby, iżby.
Zapytanie dwoma się sposobami oddaje: raz dodaniem na początku myśli przysłówków pytających czy, czyli, czyż, czyliż, drugi raz dodaniem do słowa, zaimka, lub innéj części mowy przyrostków li, ż, że np . czy pałasz chęcią dobrze czynienia? czyli nie? – pokaże się.
What. Tylko z imionami nieżywotnemi, wyjąwszy w zapytaniach i wykrzyknieniach.
Znak pytania (знакъ вопросительной) kładzie się po zdaniach i okresach wyrażających zapytanie.
Powyższe prawidło jednakże tu nie jest dostateczném, niekiedy bowiem, mianowicie w zapytaniach i wykrzyknieniach kładziemy nie niż, lecz jak, chociaż nie z przeczeniem mówimy; więcéj przeto w takim razie trzeba uważać na myśl, niż na słowa, tj. uważać należy, czy w rzeczach porównanych lub zestawionych zachodzi lub nie zachodzi różnica przymiotu wyrażonego [...].
Zapytanie, a X Zapyt [...] Gram. znak zapytania (?)
Zapytanie n I [...] 2. «wypowiedź o treści pytającej».