Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

rzeczownik nieosobowy

Język: polski

Cytaty

Pytania: Co? Czego? Czemu? Czém? Gdzie? W czém? O czém? ściągają się do rzeczowników nieosobowych.

Liczebniki stosunkowe są te, które wyrażają przymiot liczbowy jakiego przedmiotu i które odpowiadają na pytanie jaki? […] Liczebniki te używają się najczęściéj tylko przy rzeczownikach nieosobowych.

Wielu Rzeczownikom osobowym męzkim o przegubie miękkim nadaje się stale końcówka -ów [...]. Nawet nieosobowym; np. pal(ec)ców, miecz-ów, rydz-ów.

Z pomiędzy przypadków dzisiejszéj odmiany przymiotnikowéj zasługuje na uwagę przede wszystkiem Narzędnik i Miejscownik liczb. pojed. na rodz. męski i nijaki, tudzież Narzędnik liczby mnogiéj na rodzaj żeński i nijaki oraz na męski w rzeczownikach nieosobowych.

Tym sposobem biernik liczby mn. tych rzeczowników (tj. nieosobowych) jest równy mianownikowi.

Nieosobowe rzeczowniki, t. j. oznaczające imiona zwierząt i rzeczy, mają IV-ty przyp. liczby mn. taki sam, jak I-szy przypadek liczby mn. (kogo? co? konie, liście, stoły, i kto? co? konie, liście, stoły).

Nieosobowe, p. rzeczowniki.

Rzeczowniki (substantiva) - wyrazy oznaczające osoby lub rzeczy (zmysłowe lub umysłowe) [...] d) osobowe, np. człowiek i nieosobowe, np. wół.

Wśród rzeczowników wyodrębniają się naprzód te, które nazywają ludzi, np. uczeń, Polak, chłopiec, żołnierz, urzędnik, dziewczyna, siostra, koleżanka, Francuzka, góralka, dziecko. Są to rzeczowniki osobowe w przeciwstawieniu do wszystkich innych nieosobowych.