Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

końcówka ruchoma

Hasło w cytatach: końcówki ruchome
Język: polski
Dział: Fleksja (współcześnie)
EJP 1991, 170-171 Definicja współczesna

Końcówki ruchome są to mające charakter enklityk końcówki 1. i 2. os. czasownika: -m, -ś, -śmy, -ście (po spółgłosce: -em, -eś, -eśmy, -eście).

Cytaty

Końcówki te mają tę właściwość, że mogą być od formy imiesłowu oddzielane i przyczepiane do jakiegokolwiek innego wyrazu w zdaniu, są to więc końcówki ruchome , nap. czytał-em : książkąm czytał; czytałaś : czyś czytała? widzieliście : czyście widzieli? Ta ruchomość końcówek, właściwych formom czasu przeszłego, różni je zasadniczo od zwykłych końcówke i nadaje im cechę samodzielnych wyrazków (partykuł). [...] Dzisiejsze przyrostki ruchome: -(e)m, -(e)ś, -śmy, ście z pochodzenia swojego są formammi czasu teraźniejszego słowa posiłkowego być, które niegdyś występowały w postaci jeśm, jeś, jest, jeśmy, jeście, są.