Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

rodzajnik

Hasło w cytatach: rodzaynik
Język: polski
Dział: Fleksja, Części mowy (współcześnie)
EJP 1991, 288 Definicja współczesna

Rodzajnik — z pochodzenia zaimek, bywa uważany za morfem, a nie wyraz. Nie ma samodzielnego znaczenia, występuje z rzeczownikiem w językach, w których paradygmat deklinacyjny obumiera, zastępując wykładniki morfologiczne rzeczownika takie, jak rodzaj [...], liczbę [...], a także przypadek [...].

Cytaty

Części mowy greckiey jest 8: Rodzaynik, Imię, Zaimek, Słowo, Imiesłów, Przysłowek, Przyimek i Spoynik.

Obce Narody, odbywając nakłony Imion, jedne tylko przez jeden Rodzajnik, jak Anglicy, drugie przez dwa Rodzajniki, jak Francuzi, trzecie przez 3, jak Nemcy i Włochy, mogą doprowadzić w ukośnych przypadkach aż do 6 zakończek swoj używany Rodzajnik, zostawiając samo imię zawsze jednako powtarzanem i czasem tylko przybierającem na końcu S, i to słyszane lub niesłyszane.

Istnieje w portugalskim języku, jak we francuskim, niemieckim i t. d. tak zwany przedimek czyli rodzajnik (artigo) lub przymiotnik rodzajnikowy (adjectivo articular), dla rodzaju męskiego o, os; dla rodzaju żeńskiego a, as, n. p. o jardim (ogród), os jardins (ogrody); a cabeça (głowa), as cabeças (głowy). Są to przedimki określone. Nieokreślone są: um, uma, uns, umas.