Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

litera znak alfabetu

Język: polski
Geneza: łac. littera
EJO 1999, 344 Definicja współczesna

Litera. Jednostka alfabetu.

Cytaty

Znájdują się w języku włoskim dwádzieścia liter, ktore sie w ten sposob wymawiáją.

Gdy się między konsonántem c, i temi dwiemá Wokałámi e, i i, literá h znajdzie, tedy przemienia im pomienioną cienkość w miązszość ábo rubość, abowiem ch, w Włoskim jezyku, brzmi jáko w Polskim literá k.

Litery tym porządkięm kłádę, jáko są w obiecádle.

Litery u Fráncuzow są té co i u Polaków okróm w, miásto którego óni záżywáją tákiego v.

A. Wyrazy nasze są albo jedno- albo wielosylabne, np. Bóg, Oy ciec, ła ska wy, mi ło sier ny, nay do bro tli wszy. B. Na oznaczenie wyrazów naszych używamy pewnych znaków, które głoskami (literami) nazywamy.

Wyrazy miesczą w sobie różne głosy czyli dźwięki, które w pismie znakujemy głoskami czyli literami, już większemi, już mniejszemi. Głoski te w abecadle polskiem są: a, ą, b [...] ź, ż.

Alfabet angielski ma dwadzieścia trzy litery.

Litera w mowie, podobnie jak nuta w śpiewie ma wyobrażać głos pojedynczy, osobny, czyli głoskę. Tyle więc powinno być liter, ile jest w głoskozbiorze głosek.

,,[…] i jest niekiedy literą, a niekiedy znakiem miękczącym […]".

Każdy wyraz wymówiony możemy napisać za pomocą znaków piśmiennych czyli liter. Litery nie należy brać za jedno z dźwiękiem. Dźwięki słyszymy: są to wrażenia słuchowe; litery zaś czyli znaki napisane rozpoznajemy za pomocą wzroku.

Literę x zastępuje się spółgłoskami ks, gz: Meksyk, egzamin itd.