Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

pronomen adiectivum

Hasło w cytatach: pronomina adiectiva, pronomina adjectiva
Język: łaciński
Dział: Morfologia (współcześnie)
  • Chapitre I. Des noms / Rozdział I. De nominibus: Fook/1768
  • Eine kurz⸗gefaßte Grammatica (Krótka gramatyka): Mon/1722
  • Etymologie, oder Wortforschung: Cas/1797

Cytaty

Wie werden die Pronomina Adjectiva decliniret? [...] Ten dieser, tá, to, ow jener.

Comme il y a des Pronoms substantifs, il y a en a ausi d'Adiectifs. On s'en sert pour éviter la répétition inutile du substantif. Ainsi dans le milieu d'une phrase, dont le mot Dux est le substantif, au lieu de le répéter on peut se servir du Pronom ille: p. e. au lieu de dire Dux imperat, on dit ille imperat.

[...]

Pronomina nie tylko są substantiva ale i Adiectiva, zamiast mowić v. g. Dux imperat, wodz rozkazuje, mowi się: On rozkazuje.

Sie müssen sich nothwendig auf ein Substantivum so wie die Beywörter beziehen, und werden darum Pronomina Adjectiva genannt. Diese letztern erhalten nach Verschiedenheit des Verhältnisses, das damit bezeichnet wird, auch verschiedene Namen, als: I. Besitzungsfürwörter oder Pronomina Possessiva. II. Zeigefürwörter oder Demonstrativa. III. Beziehungsfürwörter oder Relativa. IV. Fragefürwörter oder Interrogativa.

[Koniecznie muszą się one odnosić do rzeczownika, jak przymiotniki, i dlatego nazywają się Pronomina Adjectiva. Te ostatnie mają różne nazwy w zależności od stosunku, który określają: I. Zaimki dzierżawcze lub Pronomina Possessiva. II. Zaimki wskazujące lub Demonstrativa. III. Zaimki względne lub Relativa. IV. Zaimki pytające lub Interrogativa.]