terminów gramatycznych online
przedimię rodzajnik
- Słownik, cz. II (P - Ż): SWil/1861
- Słownik, t. 5: Próba-R: SW/1900-1927
- Słownik, tom II. część II. (P): L/1807–1814
rodzajnik
Cytaty
PRZEDIMIĘ, -imienia, n., artykuł, w języku Greckim, Francuskim, Niemieckim, przed imionami się znajdujący. Włod., Przedimek, Kpcz. Gr.
Przedimek, mka, lm. mki, m. gram. 1) v. Przedimię, mienia, lm. miona, m. in. in. wedle Żoch. Określnik; część mowy w niektórych językach przed rzeczownikami się kładąca dla określenia rodzaju, liczby, przypadku i ściślejszego znaczenia, np. w języku francuskim le, la, les, i t. d. W języku polskim takich wyrazów nie ma [...].
† Przedimię, imienia, lm. imiona 1. p. Przedimek: P., artykuł w języku greckim, francuskim, niemieckim przed imionami ś. znajdujący. Włod.
Przedimek, mka, lm. mki, † Przedimię część mowy, którą niektóre języki umieszczają przed rzeczownikami dla ściślejszego określenia ich znaczenia oraz wskazania rodzaju, liczby i przypadku, X artykuł, X określnik: Przedimki w języku greckim, francuskim, niemieckim. P. oznaczony, nieoznaczony.